Wij wensen u een fantastische 11 juli!

Zelfs al worden zijn boeken niet meer gelezen: zolang een Vlaming leeft, zal Conscience in ons geheugen gegrift staan omdat hij met zijn boeken de ongeletterde Vlamingen aanzette om te leren lezen.  Maar meer nog omdat Conscience met 'De Leeuw van Vlaanderen' de Vlaamse

gemeenschap de symbolen gaf waarmee die zich kon verbeelden. Dankzij zijn boek is

onze officiële  feestdag 11 juli, is onze vlag een Leeuwenvlag en ons volkslied 'De Vlaamse Leeuw'.

Nu zijn er mensen die zeggen het net daarom onzin is. Dat het flauwekul is. Want wat 711 jaren

geleden gebeurde heeft niets met het hedendaagse Vlaanderen te maken. Het was een

veldslag zoals er in Vlaanderen honderden hebben plaatsgevonden. En die veldslag, dat was iets tussen het oude Vlaanderen en de Franse koning.  Brabant en Limburg, die deden niet mee. Sterker

nog, er vochten Walen mee aan de kant van de Vlamingen. En de Vlaamse Leeuw zelf, Jan van Renesse, was een Hollander. Wij, naïeve zielen, hebben een boekje voor waarheid genomen en daar rond een nationaal gevoel verzonnen

Daar willen we toch een aantal opmerkingen bij maken:

Alleen al het feit dat er Walen meevochten aan de kant van de Klauwaerts en dat Jan van Renesse een Hollander was, duidt erop hoe sterk ons Vlaamse, nationale gevoel is. Want onbewust maken we het onderscheid tussen de moderne Vlaamse gemeenschap en het graafschap Vlaanderen. En van dat graafschap Vlaanderen maakte Namen in 1302 deel uit. Net zoals het huidige Zeeuws‐Vlaanderen.  Conscience wilde geen objectief verslag van de Guldensporenslag schrijven. Hij had een ander doel voor ogen. Toen Consciensce zijn roman in de 19de eeuw schreef, heerste er in Vlaanderen bittere armoede. De Vlamingen hadden honger, amper werk, geen rechten en werden gedomineerd door een Franstalige elite.

Het was voor die arme Vlamingen dat Conscience 'De Leeuw van Vlaanderen' schreef.

Hij wilde geen Vlaamse identiteit oproepen maar de Belgische identiteit verbeteren

door ‐ via de geschiedenis ‐ aan te tonen dat België niet enkel Franstalig was, maar ook

Nederlandstalig. Had men toen naar Conscience geluisterd, dan had België er vandaag

helemaal anders uitgezien.

Maar men heeft dat niet gedaan, en Vlaanderen heeft als tegenreactie en eigen identiteit

ontwikkeld, tegen de gevestigde Franstalige orde in. Conscience bood met de symboliek

van zijn boek het instrument aan waarmee de ontvoogdingsstrijd een gezicht kreeg. Net daarom heeft 11 juli een grote waarde. De man of vrouw die over 100 jaar op deze plaats zal staan, zal over een ander Vlaanderen spreken. Een Vlaanderen dat wij misschien niet meer

zullen herkennen. Net zoals wij ons nog maar weinig kunnen voorstellen van het Vlaanderen

van Conscience. Of van het Vlaanderen van 1302. Vlaanderen verandert constant.

En dat is de werkelijke betekenis van 11 juli. Wij zijn hier om ons in verbinding te stellen met al die Vlamingen die hier voor ons stonden en die hier over 100 jaar, en zolang er een Vlaanderen bestaat, zullen staan. Wij zijn hier om hulde te brengen aan de inzet van al die naamloze schoolmeesters, dorpspastoors, boerenzonen en ‐dochters, kleine handelaars en ambachtslieden, arbeiders en bedienden, die moeizaam hebben gestreden om ons het Vlaanderen te geven waarin wij vandaag

leven.

Wij zijn hier, in de woorden van Conscience, om te gedenken wat Vlaanderen eertijds was,

wat het nu is en wat het eens zal worden.

Om het met de strijdkreet uit het boek te verwoorden; Vlaanderen de leeuw!!!

Geniet van deze Vlaamse feestdag